Bir dokuz Ocak daha geride kalacak
Güneşin mesaisini aya bırakışıyla
İlk dokuz Ocak gibi her dokuz Ocak
Soğuktur, dondurur adamı kara kışıyla
Yaşamın yakıcı havasını teneffüs ederken,
Atılan ilk çığlıklar kulağımda çınlamakta.
O gün Kundakta şaşkın gözlerle seyreylerken,
Bugün hengamenin ortasında, yarı bataklıkta.
Su gibi akan zamana bak! suda ışık parıltısı,
Çekiyor içine tılsımıyla baygın gözleri,
Gidenin geride unuttuğu şey derdi tasası,
Kalanların tek tesellisi sonsuzluk dilekleri.
Ah zaman mefhumu, en çözülmez bilmece
Kim bilir senin kilidin yerin Kaç kat dibinde
Kim bilir hangi ulaşılmaz dağın tepesinde
Duruyor en mahrem, namahrem senelerce.
Kayıt Tarihi : 20.1.2021 00:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!