kokulu sabunlarla yıkanmış akşamlar
türkü çağıran sokaklar şimdi
bir yalnızlık kuşanır ki sormayın
sormayın rüzgarın uğultusunu
halatları kopar gemilerin limanlarda
dalgalar insan boylarını aşar
dolu dizgin sevişmeler gece yarılarına kadar
zaman van gogh'un resimlerini alır başucuma koyar
sonra ben uyanırım
kendimi sarı bir yaprak sanırım
kırık dökük ezgiler dökülür dudaklarımdan
ve gözlerinde yağmurlu bir gülüş anıların
ki sevdaların telaşı başkadır, savrulur
sonra en güzel anlarında yazların
yazların en güzel anlarında
kıyısından usul usul
bir yolculuk başlar büyüyen uzaklığa
bir ürperti ki yüreklerde sormayın
sanki bir daha görmeyeceğiz o yazları
birlikte görmeyeceğiz o yazları bir daha
ağaçlar soyunur sere serpe
ağaçlar döker sararan yapraklarını
ve hüzün sarar evrenin her yanını
ne parlayan yıldız gökyüzünde
ne gülümseyen bulut var
belli ki akışından doğanın
bugün artık sonbahar
sen yoksun yanımda şimdi
çoğalan yalnızlık var
bugün artık sonbahar
yanımda çoğalan yalnızlık var
istanbul; 1.09.2019
Zeki TüyenKayıt Tarihi : 22.9.2019 13:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zeki Tüyen](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/09/22/bugun-artik-sonbahar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!