Buğulu Portakallar Şiiri - Aslan Bağcı

Yanımdasın canım, pürüzsüz teninde beliren
Kristal parlaklığındaki o narin çiyde
Dağların ardına düşen dilek feneri akşamlarında
Buradayım saçların deniz tuzu ıslaklığında

Buğusuyla portakalı dalından koparmak
Suyun akışı kadar belirsizken gözlerim gözlerin,
Fotoğrafın bakışını duvara asmak…
Turuncu rengin koyuluğunda dalmak

Gecelerden bulutlar geçer kalbim
Batık gemi bu körfezin arasında
Birbirimize dair bildiğimiz her şey
Birbirimize dair bilmediğimiz mevsimler.

Meydanlarda senin için yaktığım şenlik ateşi
Kucaklanıp şöminelere taşınabilir artık.
Mağaramda yanan o için için ateşse
Nereye gidersem gideyim hep aynı yerde.