Buğulu peri Şiiri - Özgür Doğan 2

Buğulu peri

Seni terk etmek istememiştim..
Affet beni
Aksine, öpmek istemiştim yatağımda bıraktığın kokudan
Sigarayı versene bir fırt alayım diyecektim
Senin sigarayı yüzüme söndüreceğini tahmin edemezdim

Bu gece kimse sokağa çıkmıyor, kıyafetlerini yaktım
Bir kaç köpeğe parçalattım kendimi
Böyle yazdığıma bakma, Nobel ödülü almış bir yazar gibi mutluyum aslında
Sen buğulu perim, biliyormusun İsanın annesi abdestsiz dışarı çıkmazdı. Oysaki Biz abdest geçirmeyiz. Benim tüm günahlarım anneme yazılsın yüce tanrım çünkü sevmeye tövbeliyim artık

Pederin elindeki kutsal suya işemişlerdi mahalledeki çocuklar, o buna çok sinirlenirdi ve Pederin prostadı benim canımı sıkardı. Ona baba diyecektim o işerken diyemezdim.
Seni çok özledim baba birazda yaralarıma işe
Seni terk etmek istememiştim
Affer beni
Aksine sarılmak istemiştim sana, ben dengemi yitirdim sonra da bulamadım seni
Buğulu perim, bir şarapta bana aç, ölümle aram açıldı
Tuaf şey biliyorum, hangi tren istediğimiz istasyonda durduki yada banliyö evleri bu tren sesine nekadar katlanabilirdi ki daha. Aaah bunları düşünmek uzaklaştırıyor beni senden..
Buğulu perim alkole bulama saçlarını.
Gece sarhoş
Bak ben daha içemiyorum artık, neolur yatır beni yatağıma..