Buğulu Kalsın Şiiri - Hüseyin Mustafa Ay ...

Çocuk olmak gerekiyordu belki de;
Yaşananların değerini, nefes alırcasına anlamak için..
Malum, sendin hatıraların en değerlisi
Ve gözlerimi hiç böyle umursamaz bir şekilde kapamamıştım..
Biliyordum çünkü..
Her açtığımda gözlerimi,
Gözlerinde buluşmak yeniden doğuşumdu;
Tükenmiyordu çocukluk…

Şimdi saçlarıma bir beyaz daha düştü yokluğunda
Ve kalmadı ne çocukluk ne de çocukça aşk..
Mutluluk…
Hiçbir zaman ruhuyla benim olmadı..
Senin gibi o da geçiciydi
Ve seninle birlikte geçti gitti, sersemce..

Sana bunları anlatıyorum ama
Sakın ayrılık acısından böyle konuşuyorum sanma..
Sadece ayrıldık biz;
Yasını tutarım ama acını yaşamam aşk..
Gözlerim dolar ama ağlamam!
Ağlayamam belki de…
Ama iyisi mi sen
Uzatma ellerini, bırak buğulu kalsın gözlerim..

Bir şişenin yükü daha boşalırken yavaşça, içime;
Ben yeni aşklara gebe kalacağım sevgili,
Hep senin gözlerinde…