Buğulu Gözlerinden Damlatma Beni

Yıldızlar kadar uzak nefes gibi yakınsın
Nemli gözlerim sana hep uzaktan bakınsın
İstesem de bu dünyada gelemem yasaklımsın
Mahşerde bekleyeceğim, dünyada yakma beni
Buğulu gözlerinden sakın damlatma beni

Gecem gündüze rest çekmiş karıştı denge
Beyhude âlemde oturmaz bu yörünge
Alev gözlerinin yanında güneş bir gölge
Bırak yakarsa yaksın ne olur ıslatma beni
Buğulu gözlerinden sakın damlatma beni

Başımı ellerimin arasına aldığım zaman
Süzülerek geçmişe usulca daldığım zaman
Hani giderken köşede bir an kaldığın zaman
İşte öyle tutkunum koparıp atma beni
Buğulu gözlerinden ne olur damlatma beni

Hoş geldin dünyaya, dünyamda iyi ki varsın
Mutluluk yağmurunda dilerim ıslanırsın
Umutlar yollarına boydan boya uzansın
Çok değil, bir lahza hatırla, hepten unutma beni
Buğulu gözlerinden, yerlere damlatma beni

Ömür boyu sürecek, umutsuz bir öykünün
Rüyasındayken tabire muhtaç uykunun
Yakup’tan çok uzak derin bir kuyunun
İçindeki Yusuf’um, razıyım çıkartma beni
Buğulu gözlerinden sakın damlatma beni