Buğulu gözlerim Şiiri - Taki Örs

Tarabya üstünden boğaza
Boğazdan kara denize
Öyle böyle bakmam
Buğulu gözlerimden bakarım

Karıncalar kadar çoklar
Belirli, belirsiz
Boğazda ağlarını atmış balık avlar
Rengarenk balıkçı tekneleri

Acı sirenlerini çalararak
Karadeniz’den boğaza süzülür
Kuru yük gemileri,
Kaçışır irili ufaklı balıkçı tekneleri
Karınca telaşında,
Havalanır martılar

Öyle derin çekerim ki içime
Peş peşe hiç söndürmeden sigaramı
Öldüresiye, duman, duman
Acımasızca dumana boğarım
Tüm boğazı
İstanbul hasretimden duman

Akarda durdurulamaz zaman
Sarar bir güzelin boğazını sarar gibi
Pürüzsüz şehrin ışıkları
İnci bir gerdanlık gibi
Yine akşam olmaklı

Sahil boyunca sıkışık yolara
Bambaşka bir hava verir,
Son model arabaların renkli ışıkları
Tüm ışıklar dökülür ayna gibi
Sahil boyunca denize
Bakamam bir şeyler olur gözlerime
Yine gece olmaklı

Sevdiğim düşer aklıma
Başımda tüter sigaram gibi
Duman, duman
Boğaza çok dalıp boğulmamalı insan
Deniz dalgalı
Düşüncelerim dalgalı,
Aklıma mukayyet de olmam
İstanbul sesiz ve ağlamaklı

Gözlerim sisli-puslu
Gözyaşlarım akmalı.
Ey vefasız İstanbul
Yanımda sevdiklerim yok,
Yüreğim derinden ağlamaklı.
Her gece buğulu gözlerimden mi sana bakmalı