Buğulu Gözler Şiiri - Rumeysa Nur Gürbüz

Yine yüreğimin sesini duyamıyorum
Yine boğuluyorum yangınlarda
Sevda sözlerinde kalmış takatim
Son bir hevesle sarılmışım mısralara
Yine sen düşmüşüm aklıma
Hiç hesapta yokken kaptırmışım kendimi
O garip bakışlara
Bilinmezlikteyim;
Sensizlik denen o garip çıkmazda
Hayat tersine döndürüyor çarklarını şu ara
Yanılmışlıkların verdiği hüzün var içimde
Kavramları buruşturup atmışım denize
Sensizlik buhranına takılmış yüreğim
Kalamamışım uzağında.
Gözlerim buğulanmış yine
Ve biri ismini yazmış buğulu gözlere!
Şimdi sana bu gözyaşları
Duy sesimi ey toprak kokulu yar!
Yüreğimin teselliye ihtiyacı var
Gitme kal yanımda olur mu?
Silmesin kimse ismini yağmurlardan
Gözyaşlarım kadar mutlu ol;
olamadığım kadar mutlu!