Hep baştan başlardım.
Buğulu araba camları,
Ne kadar güzel de mi?
Tertemiz bir tuval;
Yaşanmayan düşler için,
Unutulmayacak zamanlar için,
Akılda kaldırılmış kadehler için,
Ve benim için.
Buğulu araba camları,
Ne kadar masum de mi?
Kalbi kırıklar için,
Gülümsemeye utanan yüzler için,
Ve benim için.
Buğulu araba camları,
Ne kadar zalim de mi?
Unutmaya çalışanlar için:
Benim için.
Buğulu araba camları,
Ne kadar inatçı de mi?
Kazırdım ismini üstüne,
Gitmesin gözümün önünden diye;
Buğulu araba camı işte...
Silip götürürdü ismini yâd diyarlara.
Ben de buğulu araba camları kadar;
Masumum,
Zalimim,
İnatçıyım.
Hep baştan başlardım ismini kazımaya...
Mehmet Ali OmakKayıt Tarihi : 7.6.2023 23:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!