Buğul Bulancak Şiiri - Seyfi Karaca

Seni anmak varmış şu dar zamanda
Vakit aralıklarında gün yüzüne serpilmiş
Son kırıntıları dökülürken güneşin
Bir birinin ardından sefer kovalayan yamaçlarına
Kıyısını koyup giden şehrin
Seni anmak varmış,
Akşam olmaya yer sofralarını serdiğinde dünya
Hani gökte göz kırpışan yıldızlar olmasa
Uzaksın diyeceğim karanlık yanını öne çıkaran geceden
Hani meltem dokunuşları esmese yüzüme
Yabansın diyeceğim..
Her kuş çılığında kopardığı bahar dallarından dökülüyor da sanki
Ilık gölgelerin
Sessiiizce karanlığı üstüne giyen gece misin?
Diyeceğim...
Ve su da çıplak yunan aya bakarak
Herşeyden haber veriyor da geceye yatılı kalan kuşlar
Bir tek sen de sus
Ve bütün zifir-i suslar sana
Çünkü kalbime koyduğumsun, haberciye ne luzum?
Ben delisiyle böyle
Hayalini buğul bulancaklarda sevdiğim...

Seyfi Karaca.........Haziran / 11