içimde filizlenen gelincikler yok artık. ilkbaharla kolkola girmiş o narin çiçeklerin yerini, sonbaharla resim veren bir başka çiçek almış şimdilerde.
rengarenk yapısıyla güçlü görünen bir çiçek… karanlık olunca kapanan havuz fıskiyelerinin tersine o, güneş giderken açıyor oluklarını.
sanırsınız ki gün boyu küsen o değil.
banliyö treni, şehri yara yara ilerliyor güzergâhında. yağmurun ince damlaları cama vuruyor. “ilkbahar gelinciği” ile “sonbahar sefası” arasına ne girmişti diye düşünüyorum. yazın ne vardı bu topraklarda?
yanakları kızararak göz kırpıyor “katır tırnağı”...
istasyonumda iniyorum. koşarsam, zamanın önüne geçecekmişim sanırdım hep. bu kez acele etmiyor ayaklarım. tek tek bakıyorum yanımda akan vagonların içine. sonuncusu da geçince eğiyorum başımı.
ilk dört beş basamağı önümdeki çocuğun ayak hızıyla iniyorum.
birden, içimde sürekli koşmak isteyen at, uyanıyor yeniden. merdiven çıkışında dönüp, bir kez daha bakıyorum istasyona alelacele.
havada asılı bir izi görür gibi gözlerim.
Aynur Uluç
Kayıt Tarihi : 23.9.2005 12:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Julio Cortazar'
Ravisi Aynur Özbek Uluç
:)
yelelerinde zamanı taşıyan
şairin dediği gibi
'tersine koşan'
atlar...
savaşlarla yazılan tarihlerden kaçıp
fareli köyün kavalcısına inanan
i-s-a.
'Yüzümü düşünüyorum/ karşımda bir ayna varmışcasına'
yol boyu dikenler
karıncalar
ve adsız rüzgarlarla yoldaş
b-e-n.
kuyularıma iniyorum bir daha
orda hala tahta yürekli bir çocuk zaman
büyümemeye direnen...
söğüt falında
su
ö-m-r-ü-m.
Öyküyü okuduğunda 'Çirkinin güzellikleri'ni anımsadığına göre aslında tam da öyküme benden çıkış noktasını oluşturan çirkin güzelliğini mi fark ettin belli belirsiz, 'yoksa o faktörü fazla mı gizlemişim ki, bu kadar flulaştırmışım' diye düşündüm.
Sonuçta eleştirini dikkate alarak, çirkin güzelliğini temsil eden 'katır tırnağı çiçeği'ni bir kaç kelime ile daha açtım.
Çok teşekkürler.
Sevgi ve saygılarımla
Aynur Özbek Uluç
Çünkü tam bir öykü bana hayatı daraltmak gibi geliyor. Belki de epigrafları bu yüzden her yazı türünden daha çok seviyorum.
Zamandan alınan bir avuç su bu öykü. Irmaktan ve akıştan koparılmış tekrar takrar bakabileceğim bir su.
Öykün çok güzel.
İçinde keşke çirkinin güzellikleri de olsaydı.
saygılarımla
tbr
TÜM YORUMLAR (6)