artık kömür karası gözleri /yumuk yumuk elleri olan
bebekler doğmuyor ülkemde
anneler karanlık büyütüyor karnında
ak değil sarı ineklerin sütleri
buğdaylar başak vermiyor
şeker tadını unuttu çocuklarımız
hiroşimadan tuz ve kül tozularıydı
Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Dünyayı ancak sevgi kurtaracaktır.
Hiroşimalar olmasın diyoruz.
Gene şiir ve şairane düşünüp yaşayanlar kurtaracak evreni.Mesajın alındıysa.Kalemin ve inancın yorulmasın.
Çok güzel...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta