artık kömür karası gözleri /yumuk yumuk elleri olan
bebekler doğmuyor ülkemde
anneler karanlık büyütüyor karnında
ak değil sarı ineklerin sütleri
buğdaylar başak vermiyor
şeker tadını unuttu çocuklarımız
hiroşimadan tuz ve kül tozularıydı
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Dünyayı ancak sevgi kurtaracaktır.
Hiroşimalar olmasın diyoruz.
Gene şiir ve şairane düşünüp yaşayanlar kurtaracak evreni.Mesajın alındıysa.Kalemin ve inancın yorulmasın.
Çok güzel...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta