Buğday
Mesnevî-i Şerif’e ithâf-ı nâcizânemdir
Bir avuç buğday tânesiydik;
Bir el savurdu bizi farklı topraklara.
Kimimiz kurak bir topraktaydık;
Kimimiz her dâim doyuyorduk verimli yağmurla.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta