beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Şiir, sarı başakların rüzgarla dans ettiği buğday tarlalarının verimli ve sevgi dolu bir atmosferini anlatır. Toprağın kucakladığı buğdaylar umut ve bereketin sembolüdür.
Toprağın derinliklerinde filizlenen tohum, sevgiyle beslenir ve büyür. Yağmur damlaları ve güneşin ışığıyla sulanan buğdaylar, sağlıklı bir şekilde büyüyüp olgunlaşır.
Tarlada çiftçinin emeği ve sabrı görülür. Ekinler boy verirken çiftçi hasat için bekler. Buğday başakları sararır ve olgunlaşırken, hasat zamanı geldiğinde mutlu bir sevinç duyulur.
Ekmekler pişer ve sofralara serilir. Buğdayın bereketi herkese ulaşır. Ekmeklerin tatlı lezzeti içimizi doldurur ve bedenlerimizi besler. Buğdayın verdiği umut, yürüyüşümüze ilham verir.
Şiir, doğanın döngüsünü ve insanların buğdaya olan bağını anlatır. Buğdayın bereketi, sevgiyle büyüyen toplumların sağlıklı ve umut dolu bir geleceğe sahip olmasını simgeler.
Eyüp Beyhan kardeşimi bu dizeleri için tebrik ediyorum. Saygılar sunuyorum.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta