yürek ayak bastığında aşka,
izi kalır her adımda acının
birikir gözyaşları
çöplüğünde canının.
hiç bitmeyecek
bir yağmur gibi boşalır hüzün
tebessüm çamurlara bulanır,
hiç gitmeyecek sandığın avuçlar
kim bilir belki de
çırılçıplak bırakır.
her mutluluk acıtır
bil ki böyledir manolyam
aşk zalım bir hastalık gibi
kıvranır damarlarda,
tedavisi olmayan
bu zehir ki içmesen
gökler darılır,
tanrılar kızar.
hani her canlı tadacak ya ölümü,
aşk dediğin kısa bir yol
buradan cennete kadar.
Kayıt Tarihi : 21.3.2009 12:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cenk Ulupınar](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/03/21/bu-zehir.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!