Bu yol burdan insana gittiğinde
Kara habersiz, bir evin bir tek güzelliğiyle
Gerek alan, gerek gönderen, yüreğinin tellerine dokunanların şefkatli elleriyle
Diyeceksin ki, behey aşk sen ne büyük ne kadar çokmuşsun.!
Akarsuların kendi içinde yıllarda birikmişcesine
Ne yazı, ne söz, ehilliği kifayetsiz kalan herşeyden bu yol
İnsana ve insandan öte..ötelere giderse
Dedi: düş içime sır olsun müsveddeler.
Uçsun bir dem! uçsun buzdan kalbimde.
Hangi yitik güzden kalmış bu yaprak
Bu bahnamede şal.. inmez üstümüzden
Devamını Oku
Uçsun bir dem! uçsun buzdan kalbimde.
Hangi yitik güzden kalmış bu yaprak
Bu bahnamede şal.. inmez üstümüzden
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta