bu yaşımda bile...
miskal olsa hüznün kahreder beni,
ağustosta buz keserim, donarım.
gerçeğinden geçtim, masum ve yeni
yalanına çocuk gibi kanarım.
dedim ya yağmurun saçları diye,
saçların koynumda hala hediye,
bu yaşta vallahi bilemem niye,
içten içe köz olmuşum yanarım.
okunmuş, sihirli peri nefesi,
uyanır soramam bu neyin nesi.
karanlık çöktüğü her yaz gecesi,
yıldızlara bakar seni anarım.
gönlümde taht kuran sen ilk sevgili
ömrümle bulanık ilkbahar seli.
o dediğin gibi deliyim deli,
beni kaybetmişim, seni ararım...
z.n.
Zafer NuhoğluKayıt Tarihi : 12.4.2020 15:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zafer Nuhoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/04/12/bu-yalimda-bile.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!