Bilinmez yollardan geçtik birer kez
Bengü kök saldı ruhumuz toprakta
Ergenekon’dan ses var kulağımda
Tanrı Dağı’nın gölgesi tahtımda
Yürekler hüzünle atar bozkırda
Tuna’dan Fırat’a mavi sükûnet
Yenik gölgenin matemine inat
Köz olur umudum, yeşerir her kat
Göktürk sancağında yatar kutumuz
Kür Şad yüreğinde ateş oluruz
Öksüz and yankılanır sözümüzde
Kanlı seferde yücelir özümüz
Uzakta gök at hız arar durmadan
Gönülde sızlar ateşin köz hâli
Yel olup geçeriz ulu dağ ile
Son menzilde Türklük dirilir dile
Kayıt Tarihi : 15.2.2025 23:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!