Bu umutsuz el — bak, nasıl da titriyor şimdi,
Hayatın nabzını avuçlarında taşıyarak,
Dokunduğu her şeyde bir iz bırakıyor,
Gecenin nemli karanlığında bile,
Işığı unutmayan bir parmak ucu gibi
Var olmaya direniyor.
Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
Devamını Oku
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta