Bu son sayfam Şiiri - Müjdat Çiftçi

Belki bu son sayfadır gönlümde.
belkide kapanmadan damarlarım.
kurumadan dudaklarım,duygularım
belki bu son sayfadır ömrümde.

duygularım değildi beni esir alan,
mantıksızlığımdı ömrümde yol alan,
gencliğimdi hayatta kaybolan,
mutluluktu adını koymadan yok olan.

parmaklarım çadır kurdu yüreğime,
taht kurdun kilitlenmiş kalbime
ektin aşk çiçeklerini gönlüme,
bunları yapan sen degilmiydin?

bak bu sabah kırdılar yüreğimi.
ben bilmeden incittim kendimi
hataların dönüşü yoktur bilirsin,
yeni bir sayfa daha açtım kendime.

ne kaldıki şurda geriye,
133 gün nedirki deliye,
330 gün bıraktım maziye,
bak bu günde sabah oldu.
132 gün kaldı gelmeye...