Kaç sene yaşadı sensizliği bu yıpranmış kalbim,
Her şeyinle dolup taştı artık harcadığım sözlerim.
Sanma sakın bu sana yazdığım son şiirim,
Belki kendimi bu satırlarda öldüreceğim...
Neden yoksun be kadın, neden bir başkasındasın
Yazık oldu lan gençliğime, her şeyimi yaktın..
İçimi senle karartım, söylesene neden varsın, neden varsın,
Yaşamasaydım sensizliği senle, derbeder oldum kendime..
Bak neler biriktirdin bana, yaşıyorum anılarında,
Beni hapsettin kendine ve gittin, hiç mi acımadın be kadın hiçmi acımadın,
Sonum olucaksın, ama hiç bir zaman benim olmayacaksın,
Sanma sakın, hala seni seviyorum, şimdi sana değil ölüme koşuyorum...
Oldumu istediğin, beni hiç bırakma derdin
Ve ardından giderdin, o nasıl gidişti be
Sanki bir hançer saplandı yaralı kalbime
Hapsoldum o yalan gözlerinde, sakın gelme gittiğim yere, sakın
Bakmıyorum artık sana, takmıyorum,
Ama neden karşında susuyorum, neden
Sayfaları diziyorum önüne,
Ama sen öldürüyosun beni bu kelimelerde
Yazdığım her seferde daha yakınım ölüme,
Çıkaramıyorum seni ne kalbimde ne de içimde,
Köle oldum benliğine, hayal oldum sensizliğe,
Son olsun bu kalbim bir daha başkasını sevme, sevme...
Kayıt Tarihi : 24.12.2012 02:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!