Bu Son Olsun Şiiri - Serdar İnce Damar Adam

Sabah ezanında
ellerimi açtım semaya...
Ne olur rabbim duy sesimi..
Hiç kimse duymasada,
haykırdım bütün gece..
Bağıra bağıra ağladım
içimden sessizce..
Beni benden başka,
hiç kimse duymadı..
Yine yalnızım..
Yine bir başımayım..
Çaresizlik boyumu aştı..
Dertlerimi anlatabileceğim,
içimi dökeceğim,
göz yaşlarımı silecek
kimsem kalmadı..
Herşey bitecek!! acılarım dinecek
diye umut ederken,
kader yine: oynadı bize..
Bundan sonra inanmak yok..
Eskisi gibi olmayalım..
Unutmayalım ağlatanları..
Affetmeyelim bizi ateşe atanları..
Bu son olsun yüreğim..
Bir daha girmeyelim dalgalı denizlere..

Ömrümüzde:
hiç kimseyi incitmedik biz..
Hep onlar sevinsin,
her zaman onlar gülsün istedik..
Dost dediklerimiz sustu,
Can bildiklerimiz sırtımızdan vurdu..
Kabul et yüreğim...
Belkide bundan sonra,
gün yüzü haram bize..
Konuşma!!..
Teselli etme boş yere..
Birde sen kandırma..
Birde sen inandırma..
Birde sen, aldatma beni..
Herşey bitti artık..
Güneşimiz battı..
Biz yine karanlıktayız..
Bu son olsun yüreğim..
Bu son olsunki: bir daha,
hüzün uğramasın gönlümüze..

Çıldırmak üzereyim..
Aklım yitecek, ruhum bedenimden
çıkıp gidecek gibi..
Dayanamıyorum..
İçinde olduğum şu durumu,
sindiremiyorum gururuma..
Yelkensiz gemi gibiyim...
Hiçbir şey normal değil..
Beynimdekiler feryat ederken,
içimdekiler sessiz..
Bedenim yorgun..
Yüregim yılgın..
Umutlarım darmadağın..
Biliyorum..
Umuda kelepçe vurulmaz ama,
neden kapandı demir kapılar..
Neden perdeler çekildi gözlerime..
Bu son olsun yüreğim..
Bu son olsunki:
bir daha kilit vurulmasın,
umutlarımızın üstüne..

Şiir : Serdar ince