Bu Son Durağım Şiiri - Şükrü Işıklı

Günleri saya saya,bir ömür tükettim
Baksa gözlerin gözlerime, içim sızlar
Bir dudak bükmen, yüzünün esiriyim
Kız senin yüzünden, bak ne haldeyim

Bu çile imtihanı,hep demekle yetindim
Nice büsbütün buzları eritti, bu ciğerim
Her aynaya bakışım,seçilmiyor yüzüm
Kız senin sayende adım çıkar,enkazım

Ömür geçti,bilmedim ne buharı ne yazı
Hep damağımda yutkundum,acı sözleri
Beyhude bir hevesle, sarıldım nice emeği
Kız senin sayende, boşa çektim kürekleri

Hep bakıtığım bir rüya, gözlerimin önünde
Seninle beraber, korkuları taşıdım içimde
Ne ismini andım,nede yaklaşırım gölgene
Kız senin sayende,uzaklaştım bu şehirde

Bırakalım selvilileri,kimler görse görsünler
Bırakalım tüm dedikoduları,bize ne? iftiralar
Gelmişse hüzün dolu,yine Eylül deki yüzler
Bırak konuşsunlar, sen ve ben olduk efsane

Bazen uzaklara dalar, geçmişi sayıklarım
Kim ne desse desinler,icimdeki duygularım
Bir buhar gibi senin kalbine ben işlenmişim
Kız gönlüm aşka tok,bu benim son durağım