Bu son bahar Şiiri - Bilal Ekiz

Şimdi sensiz
Kavrulmuş toprak üstü alışkanlıklarımı
Hatirlatmiyor artık hayalin
Sen aramıza koyarken sıra dağları
Ufkun güneşe doyduğu o yaz arifesinde
Kıran gibi düştün
Papatya bahçelerime
Çiy taneleri seni hatırlatır
parlar üzerimde kısa sursede
Bu sonbahar sensizligin o kurumuş kokusu
Sinmis yine üzerime.
Papatyadan başkası filiz vermedi bahçeme
Yine de yesermenin sevinciyle
Umudu örselenmiş bir gelincik te olabilirim
Yalancı baharın gülleriyle renklenir ümidim
Uçacak olsalar da çok geçmeden
Arılar konar yine de polensiz çiçeklerime
Ey sen sevgili
Şimdi kimin baharısın
Kimin üzerinde kim bilir
O bereketli yağmurun
Şimdi sensiz
Kavrulmuş toprak üstü alışkanlıklarımı bile
Hatirlatmiyor artık hayalin
Oysa ki bir bahar diğerine gebe