Bu Solmuş Resim Şiiri - Zekeriyya Bican

Bir resim albümünde hatıralar yatmış pusuya,
Bu dilsiz resimler, cevap veriyor her bir soruya..

İşte bu babamın gülen yüzüyle mutlu bir anı,
Bu bozulmuş oyunundan kopan filmin ayrı bir yanı..

Gerçekten yaşandı mı, bir hayal olan bu görüntüler,
Ses vermiyor anılar, aramıza gerilmiş görünmez tüller..

Bir resim albümünde hatıralar yatmış pusuya,
Kim derdi ki gözlerimi boğacak bu tuzlu suya..

Ümitlerle başladığım bu hayatın neresindeyim,
Şimdi bu resimlerin ne içinde, ne gerisindeyim..

Bilseniz neler anlatıyor bana bu solmuş resim,
Bana çok uzak o yılların ötesinde berisindeyim..

Bir özlenen ses duyarım umuduyla, tutuluyor nefesler,
Resimler susmuş, peki nerden geliyor bu güzel sesler,

Bir resim albümünde hatıralar yatmış pusuya,
Asla geri gelmeyecek zamanların anılarıyla..

Gidenler gelmeyecek, düşmüş birer ayrı kuyuya,
Hâlâ devam eden bir rüyada dalmış uykuya,

Neyse ki bir başka boyutta tüm canlar uyanacaklar,
Hicranı olmayan o boyutta ebediyen var olacaklar..