Bilmem,
Neden yaban bana.
Bir zamanlar..
Seninle elele gezinirken,
Mutluluktan sarhoş olduğum,
Bu sokaklar...
Bilmem,
Sen yoksun diye mi...
İnsanlar yaban,
Evler yaban,
Sokaklar yaban..
Tanıdığım hiç dost yok mu?
Eski günlerden kalan....
Yok...yok işte...
Senin yokluğunda,
Onların hiç biri yok...
Yalnızca,
Körkütük sarhoşluğumda,
Canlanan mazi,
Tek dost bana...
Kayıt Tarihi : 7.4.2007 21:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!