Bilinmez gecelerin,bilinmeyen yolcusuyum ben,
Uzak denizlere hapsolmuş bir derya
Sicim gibi yağmış üzerime ayrılıklar
Oğul olmuş,yumuşur başıma hasret
Kendi içimde bile bulamam kendimi
Ağlamaklı olur deniz,ağlamaklı olur yıldızlar
Karanlıkların en zifrine düşmüşüm ben
Lal olmuş dilim kendime bile diyememişim ben
Ağlama sakın,düşmesin başın yere sevdiğim
Rengarenk dünyanın,ben kapkara bir lekesiyim...
Bu sokaklardır benim şahidim
Ulu camii,ayasofya,sultanahmet
Serseri ruhumun serseri bedenidir uzanan
Oluktur gözlerim,yaş yerine kandır boşalan
Karanlık gecelerin puslu siyahı
Aldığım nefes, nefes değil hasretin acı dumanı
Kalbim bu bedende değil,ruhum bu bedenin hamalı
Laleler koyun başucuma, henüz toprağa dokunmadan solmuş
Almayın avuçlarımdan saçları
Rabbime gideyim öylece,onun yüreğime koyduğu sevdayı sunayım,büyüsü hiç bozulmamış..
Kayıt Tarihi : 14.8.2009 12:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!