Bu sıralarda Şiiri - Fazilet Özcan

Işık almıyor bura güneşini kaybetmiş
Mutlu yüz göremedim bir tane ben buralarda
Yaşamak imkansız umudunu kaybetmiş
Kalmış sanki insanlar giyinmis karalarda

Insanlar insanlar ah bu bilinmez insanlar
Yolunu şaşırmışta kendin kral sananlar
Anlatsan anlamaz anlatmasan kim anlar
Kalmış bir kör kuyuda sıkışıp aralarda

Her yanı beton taştan örülmüş de duvarlar
Ruhların kayıp şehri görüntüde varlar
Cesetler ayaklanmış sanki dolmuş bulvarlar
Kalmış iki alem arasında çaresiz haralarda

Bir misal bir melekte çikip gelse buraya
Düşürmek için hepsi inan girer sıraya
Bırakmazlar bir an bile çekilse de kuraya
Kalmıs cehennemde har bu lain çıralarda

Sükut oldu iyilik ve güzellikler suskun
Suskun haya ar suskun ahlak adalet suskun
Bu gidişe şimdilik hak teala da suskun
Kalmış kendi haline hepsi bu sıralarda...
Fazilet özcan