Bir zamandır
sevdiğim için seni;
ve yok sayarak sonunda
sevgili ölümü doya doya içiyorum hayatı.
Götürsün uzaklara diye
atıp tüm düşüncelerimi rüzgarın önüne;
geceler boyu
yıldızlarla, karanlıkla
muhabbet ederek ve hep sevgiden söz ederek.
Dağların üzerinden denize doğan gün ile beraber
soluk soluğa, yaşanmamış gibi kötü günleri dahası yine yok sayarak anıları
Sevginin güçlü, güzel
yolculuğuna çıkıyorum her gün yeniden...
Gözlerinde yıkıyorum yüzümü, ellerinde ısınıyor,
dudaklarında yapıyorum kahvaltımı.
Haykırıp dolu dizgin yüreğimdekini
dinlemeden söylenenleri, yaşamak için değil,
yaşadığımdan sevgiyi yaşıyorum.
Yaşıyorum...
Sen olduğundan gecemde, günümde
yağmurlarım sevgin olduğundan sırılsıklam, dörtnala böylesine,
ve dönmemecesine,
yaşamla barışık.
Sevgili ölüme;
Sevgi içinde,
bir son diye değil
'ağız tadıyla öldü,,
densin diye gidiyorum.
Anlayacağın;
SENİ ÖLÜMÜNE SEVİYORUM
Mehmet KüçükyumukKayıt Tarihi : 7.4.2010 01:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!