Bu Şiir Ondan Utanıyor Şiiri - Yorumlar

Mevlana'nın eserlerini yorumlayacak makama eremedik henüz :)

Sustum artık ben,
sustum artık
Bu şiir utanıyor ondan.
eğer bu şiir ondan utanıyorsa ya biz ne yapalım can mevlana..hep dünyalık kelimelerle,nefsi cümlelerle yazdıklarımızı çizdiklerimizi söyle nereye gömelim...bazan yazmak bile anlamsız geliyor ve eğer şiir CİHANIN EFENDİSİNDEN,YARATICISINDAN ,CİHANA KONUK OLMUŞ GÖNÜL MİSAFİRLERİNDEN BAHSETMİYORSA NE KATIYOR RUHUMUZA...kocaman bir hiçlik...Çünkü ;bizim varlığımız Efendimizin varlığıyla şeref buldu....Sen olmasaydın alemleri yaratmazdım ,diye buyuruyor rabbimiz...ben de hala enemizi kabarta kabarta yürüyüşümüze hayret ediyorum canlar canı dost mevlana....

...Yolda o yapayalnızsa ne olur?
Başında sarık yoksa ne çıkar?
Ne bundan güneşe bir leke olur,
ne ayın gösterişine zarar...
susmadın bizler sustuk..!!bütünleşemedik seninle affet bizi..

Her ne kadar II. KILIÇARSLAN’ın kendi alemine daldığı zaman, dünya için kendi hevesi için bir mecliste görünce bu noktada söylemişse de aslında MEVLANA Tüm insanlara sesleniyor bence, tüm inananlara,KUR'ANI KERİM den söz ediyor bence ALLAH ın insanlara emrettiklerini dile getirmeye çalışmış, günlük hayatımızda görünene razı olmamamız gerektiğini, dönüp dolaşıp gideceğimiz ALLAH ın katı olduğunu, dünyada insanı bir kuşa benzetmiş, dünyayı da bir tuzağa, dünyaya aldanıp kuşlar gibi tuzağa düşme demedim mi diyor. Halbuki biz bir kuşsak, uçmamızı sağlayan ALLAH. Aldanma dünyaya kolunu kanadını kırarlar demedim mi diyor, ateşin benim diyor çok güzel bu. Bu söz şunu hatırlattı bana “ ALLAH’IM bildim neymiş bu işin Türkçesi, Senin Aşkın Ateştir, Ateşin gül bahçesi” burada da ne güzel anlatılmış. ALAH aşkı ateştir. Çünkü tüm dünyanın güzelliklerini bir kenara bırakıp ALLAH a yönelmektir. Dünyayı bırakıp güzelliklerden vazgeçmek gönüllere hoş gelmezmiş. Amma asıl ateş buymuş işte cehennem buymuş. Dünyayı bırakıp ALLAH a yönelmek zor olsada işte ALLAH aşkı budur. O zaman gül bahçesini görürüz. Gül bahçeside ALLAH aşkıdır işte. Burada da MEVLANA Dünyaya aldanma, türlü şeyler ederler sana, kötü huylar edinirsin, ölmezlik kaynağını “AHİRETİ” kaybedersin Beni kaybedersin derken, ALLAH I görmeyi o mutluluğa ulaşmayı AHİRETİ kaybedersin diyor. HAK TEALA bütün bunları bildirmiş işte bize ben size söylemedim mi diyor.

Bu Şiir Ondan Utanıyor



Bu ne güzel koku böyle,
bu ne güzel koku.
Gül bahçesinden yoksa gelen o mu?
Gece mi bu gelen, misk mi bu, amber mi bu?
Bu ne güzel koku böyle,
bu ne güzel koku.
O pazardan tezcecik yoksa o mu geliyor,
yoksa güzelimiz geri mi geliyor ne?

Bu nasıl yüz böyle,
bu nasıl ışık?
Bu nasıl ay böyle,
bu nasıl güneş?
Mağradan mı çıktı,
dağdan mı iniyor,
o yalnızlığın adamı,
o dost?

Boş yere arama şarap testisini sen.
Koklama onun ağzını sen boş yere.
Şu meyhaneciden mi geliyor sandın onu;
dostum, onu sen kendin gibi belleme.

Yolda o yapayalnızsa ne olur?
Başında sarık yoksa ne çıkar?
Ne bundan güneşe bir leke olur,
ne ayın gösterişine zarar.

Bu gece uyuma dostum, uyuma.
Bir kolayına getir onu bul.
Sarhoşlar meclisine hep böyle geceleyin gelir o.
Bu gece uyuma dostum, uyuma.

Biz duvara asılı duran resimleriz.
Bizi yapan ressamın varlık şavkı
duvarın üzerine bir vurdumu,
bakarsın o anda canlanıvermiş, kımıldanmışız
Onun selvi boyu bir göründü mü,
bakarsın dünya güllük gülistanlık.
Kalktı bir salındı, kendinibir gösterdi mi.
bakarsın kıyamet koptu gitti.

Bakarsın Calinus gibi hastalar ülkesindendir o.
Bakarsın hayret yurdunda dolaşır hastalar gibi.

Sustum artık ben,
sustum artık
Bu şiir utanıyor ondan.

Rabbim hakkıyla utanmayı bize de nasip et...

Allah yanmak nasip eylesin yeryüzündeyken....