İçimde bir semt kabarıyor,
kedilerle güzelleşen çocuklar vardı burada
rüzgarlar gözyaşıyla esmezdi
insanlar hangi kuşkularıyla sararırdı
sormazdı kimse
ölüm hep geç kalırdı,
yorulurdu yokuşlarda.
Aşk birikirdi sokaklarda
çünkü aşk
rüzgarların sokaklarda özgürce esmesiydi
bahar yaştaki kızların yazgısıyla
dokunurdu ölüm bu sokaklara
kalplerine vurulmadan demir kapılar
yürürlerdi tütüne ve üzüme
kollarıma hücum eden demirlerle
beklerdim kızları
ortadan çatlamış güneşin altında.
Ah, bir semt kabarıyor içimde
can çekişmeyen bulutların altında
savrulan kirpikleri özlerim şimdi
bu semtin şarkılarını ben meşhur ettim
edatları ben topladım yollardan
Sedat’lar büyüdü adam oldu
gürültüler tükenirdi, yenisini eklerdim
kediler ıslanmasın diye
şarkılarla örterdim bu semti.
Kayıt Tarihi : 22.4.2014 11:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!