Bir akşamın sessizliğinde yağmurun hırçınlığı
O kadar barizdi ki, şaşkınlık atık gayri kabildi
Bir söz dinlemesi imkânsız fütursuzca akıyordu
Kızmıştı, hiddetini kusuyordu, toprağı açıyordu
Ancak bu semt bir gece konanların mekânıydı
Açlık ve sefillik hat safhada, hastalık revaçtaydı
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
tebrikler
namık cem
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta