Sabah ezanıyla uyanırdı anneannem.
Sobamızı yakar, çayı ocağa koyardı.
Evdense ilkönce babamız çıkardı.
Çocuktuk, her sabah annem saçlarımızı tarardı.
Bizi ikiz sanırdı tanımayalar.
Gül ve inci babasının minicik kızları.
Ona papatyam diyordu babam; bense çilli begonyası.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
şiiirlerin mükemmel bana yolladığın köşe yazın da çok güzeldi...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta