Erzurum'a kar yağıyordu ve sen gidiyordun…
Giderken soğuğa inat sıcaktı ellerin,ve hala güzel bakıyordu gözlerin.
İnanmak zordu gidişine ama sen gidiyordun…
Giderken, gözlerinde yavaş yavaş sönüyordu şehrin ışıkları,
Bir sis alıyordu şehri, tıpkı gözlerin gibi... kararıyordu gün geceye…
Ve Şimdi seni yitiriyorduk, bu şehir ve ben...
Gidiyordun işte hiç arkana bakmadan uzaklara...
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta