05.12.1979 / İstanbul
İstanbulumun gözleri sabahı doğurur,
gecesi yalan söylemez.
Bir bakışıyla yakar,
Bir susuşuyla affeder seni.
Teninde tuz vardır, denizden kalma,
Saçlarında rüzgârın kokusu.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık



