Bu Şehir Bu Gece Konuşur Aşkı

Bu gece seni konuşacak yıldızlar
Ay gözlerine, gül tenine değecek!
Kristal düşlerime düşmeden saçların
Gökyüzünün nemini yutacak bulutlar;
Bu gece ben,ben ve gece dökeceğiz çiçekleri!
Nazar değmesin diye susacak şehirler
Gül yaprağında doğacak güneşler!

Gün ayazını ısıtmak için,
Bir damla bıraktım kapına!
Nesneleşmemiş umutlarım
Özneleşsin diye gözlerinde
Aç kapını ışık gibi ufka,
Güneşi kucaklayan sabaha aç kapını,
Sevinçle akıyor dağlardan güne günaydınlar!

Aradığım sarılarda güneşi bulamamak
Sürükler beni gecenin mağaralarına
Düş ve ben ben ile gece..
Dertleşirken yaşam renklerim gönlümün sarısıyla
Dökeriz yılların dolabından
Özenle sakladığımız anıları!

Kaybolmamak için, bozgun kızıllığında ruh rengim
Kapatır ışıklarını, bakışlarıma üzülen geceler
Uykumda düş, fincanda fal, yeni bir renge boyar!
Yeşili solumak için,
Tutunur rüzlarlarım,
Denizin yosun saçlarına!

Kumları yutan dalgalar gözlerimde!
Yüreğimde parçalanır sular,
Anlatır gökyüzünden kovuluşunu!
Beyazdan griye dönen bulutlar,
Nöbetini şaşırmış düş askerleri!

Zannetme ki sonbahar geldi
Bahara düştü gam
Ağlasa da ayakta ağaçlar
Yetişir kardan beyaz
Seni andıkça renkleri yudumlar
Kırlarda güze karşı dik durur papatyalar!

Kelebek hayellerden dakikalar tükenmeden
Yağma yağmur, yağma!
Ört göz perdelerini üzerime,
Bu şehir bu gece konuşur aşkı
Gönül filelerinde hüznü eritir tebessümler!