bu şehir benim, tam da içindeyim.
bu gece kurduğum düşlerimin,
sen sadece koynunda misafirsin.
biraz sonra terk edip gideceksin,
her geceki terk edişlerin gibi.
nefretle kaçarak uzaklaşacaksın...
kalbine ezberletmişsin,
Tüm umutsuzluklara rağmen gülmeyi unutmadım.
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Devamını Oku
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
kalbine ezberletmişsin,
sen ne beni, ne de bu şehri sevemezsin.
bu şehrin yazını da kışını da gören benim.
Başkasına bir şey kalmamış
TEBRİKLER SAYIN ÇUBUKÇU
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta