Hasta yatağında ölümü özleyen adam gibi özledim seni.
Kaç gece iniltili bir sancı oldun da göğsümde.
Miadı dolmadı hayallerinin; aslın gelmedi henüz.
Yaşamak isterken delicesine;
Ölümlü gitmeler yakıştı sevdama.
Oysa şuan nefes gibi muhtacım sana.
Biliyorum söz vermiştim, gelmeyecektim sana.
Ama bu sefer farklı!
Farz et bu sefer yokluğun şarap olmuş.
Bense günahkâr.
Farz et dünyalara bedel gözerin düşmüş aklıma.
Ey huzur getirenim.
Ne olur bu seferlik kızma bana…
Kayıt Tarihi : 3.10.2007 22:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Anlamak için yaşamak; yaşamak içinse üzerinden bir aşkın yıkımına denk düşen ayrılık namlı buldezerler altında defalarca ezilen ama ne hikmetse bir türlü ölmeyen enkazın öteki yarısı olmak gerekir...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!