Gecelerim zifiri karanlık, martılarıma yükledim kederlerimi kanat çırptıkça bulutlarda mavileri getirir belki, belki açar gönlümdeki o zifiri karanlık. Aydınlıklara ulaşır gönlüm. Anlatması zor, anlaması hepten zor anlatılabilinir mi onu da bilmiyorum. Evin ışıklarını görüyorum yoldan geçerken sarı beyaz. İçime hepten hüzün çöküyor. Uzaklardayım senden, yüreğinden hepten uzaklardayım. Seni düşündükçe içimi keder kaplıyor. Gözlerini düşünüyorum, gülüşünü beyaz dişlerini. Bakışını görüyorum karanlıklarda seviştiğimiz zamanlardaki. Öyle yumuşaktı ki sesin öyle güzeldi ki her şey. Yenildim. Yeldeğirmenleriyle savaşamadım, anlamsız sevdalarla. Yetmedi yüreğim. Sevdiremedim kendimi sana. Sarılışının benden uzaklarda olduğunu bilseydim, bilseydim başkalarını taşıdığımı, dokunmazdı o zaman ellerim sana, sevmezdi yüreğim bu denli ve ben deli divane olmazdım böyle sensiz zamanlarımda.
Tamamını Oku
Şair yüreği bu belkide nice nice sonlar deriz ama olamaz bir türlü. Söküp atmak kaolay değildir. Ama bir yanımızda hüzün elbette. Ama bekleyebilmek gerçekten büyük marifettir. Hoş bir çalışmaydı. Yüreğinize kaleminize sağlık
Mükemmeldi.Tebrikler
Gerçekten bilseydin sevmez miydin?Bu senin elindemiydi Zeliş?Sevgi bu...engel olamazsın ..yüreğine söz geçiremezsin ki..Acılarının sona ermesini yürekten diliyorum...yüreğindekinin senin olmasını da...
sevgimle
Çaresiz zamanları olur insanın... hiç bir şey yapamadığı... Galiba öyle bir an. Ama gün doğmadan neler doğar bilemeyiz yine de.Sevgilerimi yolluyorum.
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta