Bu Sakinlik Yetti Canıma

…. daha dün akşamüstü
çok hareketliydi oturup yarenleştiğimiz
saatleri yudumladığımız şu park.

Öyle değil nedense bu akşam
Çekirdek satıcıları,köşeye sokularak
burnunu gösteren metruk konak sakindi
taş fırının bacasından kurtulan duman
sakindi.

Geceyi bekleyen anıt da sakindi
Ne ki yalnızdı.

Vanası kapatılınca
ucundaki sular şarppadan yere düştü
Ossaat sakin moduna girdi fıskiye.
.
Bulvar sakindi
Kuzeyden gelen dağ yelleri sakin

Artık , gecenin koynundayız

Dolunayın görkemi hiç etkilemedi beni
Işık gitti,zifiri karanlık koyulaştı

Kıpraşmalar oldu yan taraftaki
banklarda.
Ama bekçi düdükleri sakindi.

Tanımak istemediğim kimseler
birbirlerine çevirmiş olmalıydılar yüzlerini

Uzayıp gittikçe ikimizin neler
Yapacağımızı düşünmeye dalmışım…

… yine bir haber alamadım senden
Dondurmacının önündeki kuyruğa yine
giremedik.

Uzaklıklar sakindi
Kavuşamayışlar sakindi.
Sakindi yokluklarımız…

Ya sen,
Sen ne kadar sakindin sahi?