Bu reçetem sana Şiiri - Ali Borabey

İnsanlara güvenip ve güvendğin insanlar tarafından
sana derin yaralar açıldığını fark edince
Aslında tanışmamak en doğrusu diyorsun kendine
Kimseyi düşünmemek en doğrusu diye düşünüyorsun.
Bir insanı sevmeyi çıkılmayacak bir yol olarak görüyorsun
Bazı insanlara değer vermenin gereksiz olduğunu fark ediyorsun
Bu insanlara yol vermenin en doğrusu olduğunu anlıyorsun
Ya yoluna bakacaksın yada işine diye kendinle konuşuyorsun
Sevmek sancılı kanamalı vicdanlı bir hastalık
İlacını onun karşıladığı bir hastalık bu
Karşılığını alamayınca tribe giriyorsun
O insanın ilgisine gereksim duyuyorsun
Sevgisine aç bir şekilde öylece kıvranıyorsun
Onun bir tebessümünü dünyalar görüyorsun
Adını söylemesini sana seslenişini bile özlüyorsun.
Oysa özlediğin insan tarafından hastalanmışsın
Yokluğu sana zarar veriyor bazen de varlığı
Onu merak ettiğin her an içine dert düşürüyor
Çaresizlik vücudunu bir sızı gibi sarıyor
Çırpınışların sana ne yazıkki fayda vermiyor
Depresif anlar gereksiz kaygılar ve saçma sapan algılar
Yerden yere vuruyor da seni ama öldürmüyor
Çok bunalıp ağlama gereksimi duyup ağlıyorsun
Sanki göz yaşların içindeki yanan koru söndüryor
Sonra kendini toparlamaya çalışıyorsun
Ben bunu kendime neden yapıyorum diyorsun
Sonra sonra anlıyorsun ruhunun hasta olduğunu
Şifanın ise o kişide olduğunu kendine inandırıyorsun
Halbuki o insan şifa değil farkedemediğin bir hastalık
İşte sırf bu yüzden bu hastalıktan uzaklaşmalısın
İrtibat kurmayıp daha sağlıklı yaşamalısın
Hastalıklı insanlar bir zulüm gibi çökmemeli üzerine
Ne kadar seversen sev yenilmemeli yıkılmamalısın
Herşeye rağmen dimdik sapasağlam durmalısın
Seni inciten kıran herkesten uzaklaşmalısın
Bunu kendin için sağlığın için yapmalısın
İnsanlar sözleriyle bazen gözleriyle mikrop yayıyor
Korunmayı ve bu tür insanlardan kaçmayı denemelisin
Toplum arasında bu hastalık yayan insanlara yaklaşmamalısın.
Diyelim ki yaklaştın hemen oradan uzaklaşmalısın.
Bu reçetemi sabah akşam okumalı ve kendine iyi bakmalısın.

Görüşürüz Sağlıcakla kal