Anadan doğma asker olan
Ve her yeri kışlaya benzeten
General Nejat Eslen
İlk defa yeryüzüne indi yıldızlardan
‘’Ivır zıvır’ adamları görünce karşısında
Kendi açtı, kendi yedi, kendi hediye paketini
Bu güne kadar, eli ayağı bağlılara,
Seslenmeyi öğrenen Eslen,
Kelepçe takamadı ‘ıvır zıvır’ adamlara…
Sınıfta kaldı ‘kahramanlık’ dersinden.
Ama bu onun suçu değil ki…
Hamam böceklerine göre yapmamışlar kelepçeyi…
Ve böylece…
Siviller askerleri
Askerler sivilleri tanıdı.
Eslen, tarihin kara sayfalarına
Zorla yazdırdı kendi adını…
Bu da ona yıldızlar kadar yakıştı…
Kayıt Tarihi : 6.1.2011 19:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)