Sanmayın ki uyuyunca,
Hemencecik sabah oluyor.
İlk rüyayla birlikte
Düşerim yollara...
Mut,
Karaman,
Konya.
Ha vardım Eskişehir’e
Varacağım ha.
Birden sabah oluyor,
Yollar bitmek bilmiyor...
Kaç gecedir acaba
Bu ne biçim rüya.
11.01.1994
Osman Karadağ
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
yürek kalem sesiniz daim ilhamın coşsun çaglasın harika dizeler tam puan antolojimde
Hayat denilen uykudan her gece rüyalara uyanan birini daha duymak güzeldi :))
Evet hayat bir rüya aslında, Yatağa geçmeye de gerek yok sanki.
Bazan 70-80 lik dedelere soruyorum. Nasıl, ne yaşadın, hayat ne! hiç!!! diyor.
tebrikler üstad.
Yaşam,düş,ses....şiir....Biri 'Her şey kurmacadır yazmaya başladığımızda' demişti,ama kim,anımsamıyorum,Ama söz dehşetle doğru elbet...Sen gidersen istasyonlar arkada kalıyor...Bir de senin durduğunu ve istasyonların gittiğini düşünmek gerek...Şiirin cenneti ve cehennemi nerde mi...işte orada...Saygılarımla
güzel şiir tşk kardeş yreğine sağlık
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta