Bu Nasıl Kader Anne Şiiri - Gökhan Arslan

bu nasıl bir kader anne
doğduğum günden beri ölüyorum.
Türk filimlerindeki gibi
her öksürdüğümde kan tükürüyorum..
Düşlerim kurşuna diziliyor her sabah
ve birileri
umutlarımı döverek
yaşam hakkımı gaspediyor
acımadan...

bu nasıl bir kader anne
hiç bir yerde tutunamıyorum
bütün gözler üzerime doğruluyor
çirkin suratlar
her gün gençliğimi sorguluyor
kara gölgeler
adımlarımı takip ediyor
dünyada yerim yokmuş gibi
hiç bir yere sığmıyorum
hatta
sıcacık kucağına bile....

bu nasıl kader anne
kimseye derdimi anlatamıyorum
konuşmam gereken yerde
çaresiz kalıp susuyorum
boynumu bükmek zorunda kalıyorum..
yaşadığm yalan
koskoca bir yalan anne
ben
gün geçtikçe tükeniyorum..

bu nasıl kader anne
bu nasıl bir oyun..
yazan kim
yöneten kim....
iplerim kimin elinde
sorular beynimi kemiriyor
ve ben bitiyorum
uzat elini kurtar bu karanlıktan
tek umudum sensin anne...