Bu Nasıl Bir Tekne Şiiri - Nur Göçmez

Dümeni alınmış bir kaptanım bu gece
Ne demir atmaya cesaretim
Ne de başa geçmeye mecalim var

Gözlerimden usulca süzülen iki hece
Seni seviyorum yalanına inanıp
Alabora olabilen teknem var

Rotasını şaşırmış yelkeniyle
Mil mil yol alacağına inan
Deniz üstünde sallanan bir aptal var

Çıldırmış fikirlerim dans ederken güvertede
Bugünde yine ne ile geldin diyen
İmgesi bozuk ritmi şaşık bir tayfam var

Kokuşmuş günlerin değebilmek için özüne
Denize şımarmış bi sabun döksem köpürtsem
Dünyanın kirden arınacağına inanan çocuklarım var

Bozulmuş bi pusula giydiriyorum bedenime
Hayallerimi beşikte bıraktığım
Büyütemediğim düşlerim var

Bu gemide sarhoş olmak için gerek yok alkole
Huzuru bulduğum anda ninniler söyleyen gözlerin
Baş döndüren siyahında kaybolan bir ben var

Nasıl bir ironi aşık oluyordum acı çektikce
Ne düşlerin düşüşlerine fenerim
Ne de boğulmama engel can simidim var

Kafan karışık bana kararsızlıklarla gelme
Sen anca evi terk edersin ben denizi
Valizimde şahitli korkularım var

Kokundan kaçmak için yelken açtım pasifiklere
Kırılmış saç diplerim ve ruhu kaçmış bedenimle
Endonezya Malezya ve Alaska da adalarım var

Gideceksen yosunlu dudaklarımdan öpme
Kendine bağlama beni sevdiceğim
Sığ kıyılarımda halsiz med cezirlerim var