Düz çizgide yürümeyi biliyorum,çizgi rotasını biraz değiştirse konuşmayı beceremiyor yalpalıyorum,benimle aynı çizgide yürüyen arkadaşlarımla seyri sefadayım çizgime eşlik etmeyenlerle çok yoruluyorum,ben mi kendimi ifade edemiyorum anlamak istenilenler mi duyuluyor,oysa kırıcı olmak istemiyorum, bir selamla kırk yıllık dost olunmaz,saygı gerekir,mesafe gerekir,bütün bunlar olmuyorsa kopmak gerekir,kopmamak için mücadele ediliyor,hayat’ı zorlaştıran insanlar,inzivaya çekilenler de insanlar,insan insandan kaçıyor ,bu nasıl bir çelişkidir allahım.
Ağlasam sesimi duyar mısınız,
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz,
Göz yaşlarıma, ellerinizle?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,
Devamını Oku
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz,
Göz yaşlarıma, ellerinizle?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,




* İçten duygusal hümanist betiminizi sonsuz kutluyorum...*
Beğendim çok. Yüreğine sağlık.
yüreğinize sağlık
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta