Bu mektup sana Şiiri - Hatice Ak

Bu mektup sana;

yazıyordu masadaki vazoya yaslanmış mektuba iliştirilmiş
dikkat notunda...

Ve "Merhaba" diye başlıyordu ilk cümle.

her sabah uyandığımda önce sana
sonra kendime gülümsüyorum
tıpkı senin öğrettiğin, tıpkı senin istediğin gibi
elimi yüzümü yıkayıp
saçlarımı tam tepemde topluyorum
kahvaltı hazırlayacağım ya onun için işte biliyorsun

çaycının fişini prize takıp
akşamdan dolu bırakmışsam
demliği temizliyorum önce
sonra içine dört tatlı kaşığı çay bırakıp üzerine
ıslatacak kadar su ilave ediyorum
yani neden dört kaşık diye sorarsan
tek rakamları hiç sevmiyorum

tekrar sana baktığımda
ellerini göğsünde kavuşturup,
beni izlediğini görüyor ve gene gülümsüyorum

ben masayı hazırlarken, sen televizyonu açıp,
akşamdan kalma haberleri izliyorsun,
ben bizi düşünüyorum,
bir şeyler canını sıkmış olmalı ki
boncuk boncuk terler birikmiş alnında

elimdeki kağıt havluyla silmeye yelteniyorum
öyle bir bakıyorsun ki bana
adeta gözlerinin içinde kayboluyorum

işte çayımız da demlendi
bardaklarımıza doldurup şekerlerini de ilave ettikten sonra
üzerine yağ sürülmüş bir dilim ekmeği sana uzatıyorum
ikiye bölüp yarısını bana ikram ediyorsun
yeşil-siyah zeytinler, tuzsuz bir iki çeşit peynir
markası hiç önemli değil, çilek ve vişne reçeli
bir de öğün ayırt etmeksizin bir kaşık aldığım üzüm pekmezi

hiç konuşmuyor sadece arada bir bakışıyoruz
bakışlarımızla anlaşıyoruz kısacası
sanki birimiz seslense büyü bozulacakmış gibi
ürkek ama sevgi yüklü, özlem yüklü, saygı yüklü
yağmur yüklü bulutlar gibiyiz, yağdı yağacak

bu güne böyle başladım
değişik bir şey olursa inan ilk sana yazarım
biliyorsun işte, empati yapıyorum ve eminim
sende böyle hissettin
aslında sessizliğim kendimle hesaplaşmak içindi
yoktu başka bir niyetim, bu günü böyle hayal ettim

31.08.2010