Bu Kulluğun Muktezası

Dua; Haktan talep ise;
Matlubumu ona derim.
İstediğim her ne ise;
Verir misin ya Rab derim?

Zira yalnız odur hami!
Kalp sesime olur Sami
Şart değil ki; bana cami;
Ona her gün, her an derim.

Lazım ise, ab-ı dua;
Açık her an, bab-ı dua!
Koyup başı eşiğine;
İste nefsim, dua, dua!

Varsa müthiş elemlerim;
Dert edinmez bu ser’im!
Gayrilere etmem minnet;
Derim daim; Allah Kerim.

Darda isem ve naçarsam;
Çarem onda, el açarsam!
Diyor; iste de vereyim;
Hiç verir mi, ben kaçarsam?

Dünyalıkta yoktur gözüm!
Ebetlere müştak özüm!
Biliyorum ki; ondadır;
Şu arzuma, kesin çözüm.

kulluğumun muktezası;
Ele, dile yok ezası!
İhmal etme gafil nefsim;
Ona bağlı, Hak rızası!

Abdullah Toroslu
01.06.2012-İzmir