Kendi Mısralarımdan Çaldım

Bu kez kendi mısralarımdan çaldım
Bütün şiirlerimi birbirine kattım karıştırdım
Hani arabesk diyorlar ya birileri
Yüreğimdeki ateşe dökülen benzini
Bilmiyorlar, görmüyorlar ya
Ne deyim
Yine ciğerim yana yana susmak bana düştü
Ama susulmuyor işte
Her yürek yangınının bir ahı varmış
Ya dilden ya gözden
Ya da bendeki gibi kalemden düşermiş…

Yine sazımın bir teli kırık
Yine duygular param parça
Bir arpa boyu kadar yol alamadım dünyada
Yine buram buram efkara bulandım gecenin bir yarısında…

Hani derler ya
Sen babanın koyduğu adla yaşıyorsun daha
Biz o kapıları çoktan geçtik
Yediğimiz darbelerle
Hayatımızın en güzel yıllarını gençliğimizi eskittik
Biz bu hayat fırınında piştik
Ekmek aş yerine ihanet kurşunlarıyla yetiştik…

Bu bir isyan m
Yoksa bir tükeniş, bir iflas mı
Aldığım her nefeste bin feryat
Verdiğim her solukta bin figan var…

Gül yaralı bülbül kafeste
Hicran kol geziyor
Gönül denen hücrede
Hayallerim umutlarım bir kağıt gemi
Okyanusa saldım
Acaba varır mı hedefe…

Aklın son noktası
Cinnetin kapısındayım
Hayatla ölüm arasındaki
O ince çizgi
Ecel noktasındayım…

©
24 Şubat 2022