Bu kez adalet benden yana,
Zamanı geldi, güç buldu şimdi ruhum.
Yenilmedim, direndim sonuna kadar,
Her yara, her düşüş bir zaferdir artık bana.
Küllerimden yeniden doğdum,
Senden çok uzağım artık, gölgenle muhatap olmuyorum.
Siliyorum seni içimden yavaş yavaş.
Kılıçlar kuşandım, içimdeki küflü sözcüklerden zırh yaptım kendime dilimi.
Düşmanım olan düşünsün artık,
Karanlıklara meydan okuyorum.
Zincirleri kırdım,
Prangaları dağıttım.
Zafer rüzgârlarına bırakıyorum bedenimi,
Esiyor yüzüme yüzüme galibiyet.
Demiştim sana, ben kaybedeceğim yarışa girmem.
İnanmamış, gülmüştün.
Bak şimdi, adalet benden yana.
Sok şimdi burnunu ve saklan adaletten.
Dünya bile önümde eğilirken,
Sana yenilir miyim sandın?
Şimdi gururlu başını al ve git.
Sen yüreğimde açan çiçekleri soldurdun,
Gözyaşlarım güç verdi toprağıma.
İntikam değil, zaferdi beklediğim,
Bak, o da oldu; yenildin.
Ne şanın ne de adın kaldı,
Kazanan ben oldum,
Kaybeden sen.
Hani sen hiç kaybetmezdin,
Ne oldu, paran yetmedi mi?
Dilin bağlayamadı mı?
Adalet benim bundan sonra.
Zaman benim için haykırıyor,
Yıldızlar benim için parlıyor.
Manzaranın tadını çıkar, adam.
Görüp göreceğin en güzel manzarayı,
İnşa ettim sana; hadi çıkar tadını,
Her nefeste ezilerek.
11.08.2024 17:12
Kayıt Tarihi : 11.8.2024 17:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!